Kali Gandaki Rafting

Rafting op de de Kali Gandaki. En singing the blues onder de sterrenhemel naast de Kali Gandaki.

Op rafting met de Beffers is....tja....animerend.....Voor de muziek cultuurbarbaren onder jullie, BEF is een blues band en staat voor Blues en Fun. Vier leden van de band reizen met ons mee. Onze groep bestond uit 6 peronen, Piep: “Charly Piep Watts”, Walter: ”Big Loud Walter”, Guy: “Heavy thirsty Guy” en zijn vriendin Hilde, onze Rudi: “Blues Cop Rudi” en ik, ik heb ondertussen ook een naam gekregen: “Little Blues Brother Livay” De naam is voor de hand liggend. Zover de randinformatie.

Vertrokken om 8:00 met de bus...typische nepali bus, alle rafts en materiaal op 't dak van de bus en wij in de bus, de rit duurde zo,n drie uur tot aan de oever van de Kali Gandaki. Kali is “zwart” Gandaki is de God van de vernieling. “Zwarte vernieling” dus...Da beloofd! We hebben meegeholpen om alles van de bus te laden en alles in gereedheid gebracht. Rafts opblazen, bagage in waterdichte zakken gestokken enz...
Ondertussen maakte een groep nepalis de lunch klaar. Na de lunch werden we gebrieft en werden alle veiligheidsmaatregen uitgelegd. Tijd om te vertrekken: We waren met een groep van 19 personen. Bijna allemaal jonge backpakkers en wij, oude blues krakers; totaal van 4 Rafts, 2 touristen met een Kayak, 1 materialen Raft en 4 safety Kayaks, deze worden bevaren door super ervaren Nepalezen die je uit 't water komen plukken als je in een rapid uit de boot flikkert...Geen overbodige luxe zou achteraf blijken. De kapriolen dat deze jongens met hun kayaks uithalen is verbuffend. Prachtig om zien. Onze stuurman en dus capitan of the boat is Ram. Een kerel met 16 jaar ervaring als “profesioneel rafter” Het verschil tussen een ervaren en niet ervaren rafter zouden we later aan de lijven mogen ondervinden....

Bon, wij dus vertrokken...eerste Rapid...Little brother is een Rapid van categorie 3, gelijk iedereen klodder nat, en lots of fun, met de nodige yeeeeeehaaaahhhh en woeeeeehoeeeee's erbij Ram gaf kordaat zijn bevelen en wij luisterde als een goed team. Forward!! Fast forward!!!! Left back!!!! Hold on!!!! Als ze Hold on roepen slaat je hart 180 van de spanning. De raft duikt in waterputten van meer dan 1,5 meter diep en je houd je vast aan alle touwen die er zijn...super Cool!!! De safety kayaks wachten je op op 't eind van de rapid en we zijn er goed doorgekomen. Ram was trots op ons en zei dat we een goed team waren. Maar dat wisten we al, wij zijn ten slotte “echte” venten, dat komt omdat wij nog in 't leger zijn geweest ;-).
Daarna kwam Big brother, deze hebben we dus niet gedaan vanwege te gevaarlijk. Zeker een category 5 en onze gidsen wilden geen risico's nemen. Te voet langs de oever dus en de rafts onbemand door de rapid The Big Brother, alleen de kayaks gingen erdoor en vingen de Rafts op op 't einde van de Rapid.

Daarna verder gevaren tot een uur of vier, met de nodige yeeehaa's en woeeehoee's. Aan een strand aangemeerd werd alle bagage van de rafts gehaald en tenten opgesteld. Onze tent bestond uit onze raft op zijn zij gesteld, ondersteund door peddels en een schelter vast gemaakt aan de Raft. Daar sliepen we met z'n zessen onder.
Als apero was er voor de backpakkers lekker water, koffie en thee. Voor ons (de echte venten die naar 't leger zijn geweest) was er Kukuri Rum, want we hadden twee flessen meegenomen...;-))) Met de apero was de eerste fles op en was het tijd om te eten. De nepali's hadden dus alles vers klaargemaakt, currygroenten, sla, rijst, zelf spaghetti bolonaise. Echt lekker. De sfeer die er heerst kan je niet beschrijven, zo kamperen langs de kant van de rivier onder de sterrenhemel, je moet het zelf meemaken.
Na 't eten kwam Ram briefen over de volgende dag. Hij zei dat er bij de kampplaats van morgen de lokal Nepali's bier en rum kwamen verkopen. We hebben de tweede fles Kukuri dan ook maar in ons kas geslagen. Op tijd gaan gaan slapen. Ik heb onder de sterrenhemel geslapen, kuiltje in 't zand, slaapzak in en...slaapwel Kali Gandaki, tot morgen....Maar de Kali Gandaki slaapt niet...hij dondert de hele nacht door vanuit de Himalaya recht naar beneden tot in India...Donderend als een wilde stier klaar om ons morgen weer uit te dagen ....Volgende dag om zeven uur op, onbijt, kamplaats afbreken, raften klaarmaken en tegen negen uur weer weg, Woeeehooo en Yeehaaaaa, naar het volgende strand, lekker lunch en wat zonnen en weer weg...yeeehaaaa, woeeehoooow.

De materiaal raft: Dit is een raft waar een man bovenop zit met twee grote roeispanen (zeer vermoeiend) dus op een gegeven moment wisselt Ram met dat manneke op de materiaalraft. Dat venteke werd onze stuurman. Een ventje met weinig ervaring zo blijkt want 10 min later stuurt hij de raft fout op een rots en donder ik overboord, de safety cayak kwam direct in actie en bracht mij naar de kant. Alles ok. Wij terug weg en bij de eerst volgende Rapid was het weer prijs. Nog maar net de Rapid in en Rudi en Walter donderden zo overboord, best een spannend moment want het was een zeer hevige Rapid. Enkele seconden later (op dat moment lijkt het een eeuwigheid) zag ik ze allebij bovenkomen, veel tijd om me zorgen te maken had ik niet. Plots zaten we in een kolk en de raft dreigde om te slaan. Met de 4 man nog aan boord probeerden we de raft recht te houden... “all left!!!!!” all Right!!!! riep het manneke. Gelukkig zijn we in 't leger geweest dus lukte het ons om de raft uit de kolk te krijgen. Met de twee roeispannen die overbleven roeiden we de Raft naar de andere Rafts waar ondertussen Walter en Rudi inzaten... Oef!!!
Baai de weeej het Manneke noemt Mohest... (dat werd dus Modest voor ons;-)
Later op de kampplaats hadden we weer lekker gegeten en de beloofde lokal catering was aanwezig. We hebben ze een goeie omzet bezorgd, local economy boost noemt zoiets. De nepalisi's hadden er een kamp voor gemaakt en we hebben met z'n alle gezongen; nepali liederen, vlaamse liederen (waaronder mieke appeltrut waarvoor dank Heavy Thirsty Guy) en spellekes gespeeld.

Laatste dag was rustig. We kwamen bij een dam aan (eindpunt) en het water werd ook rustig. Een gelegenheid om te zwemmen dus. Dat dacht ook de gele geite breier (dit is een langharige backpacker met een geelgeschilderde sik (!!!). Zulke type's vragen er een beetje om en met mannen die in 't leger zijn geweest wordt niet gelachen dus....Na zijn zwempartijtje kroopt dat ventje in onze raft...ging vooraan op de snuit zitten en zegt “ I'm your capitan now” waarop Guy en ik zijn voeten vastpakten en hem terug overboord kieperden: met de woorden “ no you're not!!!!” Hilariteit allom. Ja 't was een mooie tijd daar met de Beffers op de Kali Gandaki, ik zal 't nooit vergeten!!! Na de rafting afscheid genomen van onze reisgenoten. Hier scheidden onze wegen, Rudi, Lies Miranda en ik gaan na Chitwan naar KTM voor de voorbereiding van de trekking. Zondag is het zover...

Everest here we come!