Transport naar Sapa

De vlucht was zo gepiept. Op de luchthaven van Hanoi stond onze gids al te wachten. Deze gids zou ons als we terug kwamen van Sapa ook rondleiden in Hanoi. De luchthaven waar we geland waren is een luchthaven voor de binnenlandse vluchten. Van de luchthaven naar het treinstation was een uurtje rijden en onderweg konden we Hanoise sfeer opsnuiven. Overal verlichting en we zijn over een hele mooie brug gereden die iedere keer met een andere kleur verlicht werd. De elektriciteit leek wel voor niets.
Tegenover het treinstation was een soort van wachtruimte waar we konden eten en drinken en vanwaar we naar de trein gebracht zouden worden. We zijn al even op zoek naar een geldautomaat die ons geld wilt geven maar dat is niet zo gemakkelijk. In Hué konden we geen geld afhalen en hier in Hanoi kregen we ook nergens geld uit een automaat die we tegen kwamen. Ook komen we geen banken tegen waar we binnen kunnen gaan om geld af te halen. Moeilijk hoor.
Onze trein was er één uit de jaren 50 leek het wel. Helemaal met hout afgewerkt van binnen. We hadden een fijne slaapwagen met snackjes en water. We hadden natuurlijk onze eigen proviand bij en we hebben nog en slaapmutsje gedronken. De trein schommelde erg hard. Maar ja, eenmaal geïnstalleerd zou de slaap wel komen.
Ik heb minder goed geslapen als in de andere trein. We gingen vroeger slapen en moesten er op tijd weer uit. Om kwart over 4 ging de muziek aan en werd er op de deur geklopt. We hadden nog een uurtje voordat we moesten uitstappen.
Onze gids, Tsjin, stond ons op te wachten en bracht ons naar en restaurantje waar we konden ontbijten en ons omkleden. Hij dacht dat wij iets warmers gingen aantrekken want we gingen naar Sapa op 1600 meter en daar ging het koud zijn. Zo’n 20 graden, haha, na al die regen zou de zon schijnen en we hebben dan ook maar een korte broek aangetrokken. Na het ontbijt zijn we naar de Chinese grens gereden. Daar was net de grote oversteek begonnen van Vietnamezen die in China hun waren gingen verkopen. Het leek wel een complete volksverhuizing. ’s Morgens gaat de poort een half uur open voor de mensen die in China iets gaan verkopen. ’s Avonds gaan die weer terug. Ze moeten hun waar ook laten controleren dus dat was aan de overkant van de Red River, de grens met China, een drukte van jewelste.
Daarna het busje terug in voor een reis van 1,5 uur naar Can Cau in de bergen. Een mooie route. De mist werd opgelost door de zon en de natuur was heel mooi.
In Can Cau is een hele speciale markt die daar alleen maar op zaterdag plaats vindt. Je kon er van alles kopen groenten, kleding, kruiden tot dieren toe (kippen, hanen, vogels, koeien en waterbuffels, ook hondjes). Deze mensen eten echt werkelijk alles. Ook geslacht vlees en ingewanden kon je daar kopen en lag uitgestald op houten tafels. Omdat het zo dicht bij de grens is komen er ook Chinese mensen inkopen doen. De mensen die er wonen zijn een etnische minderheid: Flower H’Mong, de Nung en de Phu La.
Het was echt een drukke markt en we hebben daar zo’n uurtje rondgewandeld. Toen werd het tijd voor de lunch en de gids nam ons mee naar een restaurantje waar we zoals altijd weer hele lekkere dingen kregen.
Na de lunch zijn we gaan bootje varen door een hele mooie natuur. Toen was het tijd voor een 2 uurtjes in ons busje om naar ons hotel te rijden. Het is een slingerweg naar ons hotel. De zon schijnt dus de foto’s en het uitzicht zijn ook veel mooier. In Sapa aangekomen keken we ons ogen uit. We hadden dit niet zo toeristisch verwacht. Overal grote hotels, bars, karaoke en op het midden plein van de stad werd elke zaterdag een groot optreden gegeven. Zo iets als de Vietnamese Romeo’s of Toppers maar dan in het klein hé. Maar weeral lekker gegeten. Ja, Vietnam steekt er met kop en schouders uit als het om eten en drinken gaat (als je van rijst of noedels houdt). Ons hotel ligt ietsjes buiten het centrum maar dat maakt niet uit. Morgen trekken we verder en gaan we wandelen dus op tijd het nestje in om alle nieuwe indrukken morgen weer op te snuiven. Ja daar wordt je ook moe van hoor. Luisteren, kijken, beleven.
Tot de volgende, kusjes van ons