Toch geen rustige dag
Door: Miranda
Blijf op de hoogte en volg L & M
09 September 2018 | Oostenrijk, Lanersbach
Servus lieve wandelvrienden,
Na ontbijt en lunchpakketjes maken zijn we op weg naar de Grüblspitz gegaan.
Heel fijn dat we ’s morgens (tegen betaling) een lunchpakketje mogen maken. Ze brengen dan nog plastic tasjes, een fruitje en een flesje water. De broodjes maken we zelf en er ligt een grote rol met aluminiumfolie.
In Lanersbach hebben we de gondellift (eitjes genaamd) naar de Eggalm genomen. Daar zijn we op weg gegaan naar nieuwe oorden. De Grüblespitz en de Ramsjoch. Die toppen hebben een kruis gekregen van de Middenstand en de Jeugdbeweging.
Het ging gestaag omhoog. Op de aangegeven tijd waren we op de Grüblespitz (2395 m) daar hebben we dan de nodige foto’s gemaakt.
We zagen genoeg toeristen en het was aanschuiven om foto’s te nemen.
Na een beetje uitgerust te zijn, zijn we verder gegaan. Na 420 m stijgen was de stijfheid wat uit de benen en ging het rustig terug naar boven naar de Ramsjoch op 2508 m. Het leek moeilijker dan het was maar we waren toch blij dat weer op een top stonden.
Op de Ramsjoch hebben we onze boterhammetjes en ons fruitje opgegeten.
Toen begon de zware taak naar beneden. Richting Torseen op 2258 m. Het waren een kleine verzameling meren met 1 groot centraal meer dat alle water opving en het verder zette naar beneden. Mooie watervallen, mooie vallei, mooie bergtoppen rondom ons. Het was daar prachtig. Ook hoorden we het gefluit van de Alpenmarmotten.
De alpenmarmot (Marmota marmota) is een knaagdier uit de familie van de eekhoorns (Sciuridae). De wetenschappelijke naam van de soort werd als Mus marmota in 1758 gepubliceerd door Carl Linnaeus.[2] Hij komt oorspronkelijk voor in de Alpen, maar is in meerdere Europese berggebieden uitgezet.
Maar de daling was heel lang. Dat hadden we niet gedacht.
Natuurlijk zijn we met de lift naar boven gegaan, dan 420 meter gestegen tot 2500 m en dan moesten we afdalen naar Lanersbach op 1400 m.
Dat was wel heel erg pittig. We werden er stil van en het verstand ging op 0.
Na 7 u en 45 min wandelen en 17 km te hebben afgelegd kwamen we in Lanersbach terug aan.
We zijn eerst gaan douchen want onze broeken waren nat en vuil en we plakten van het zweet. Maar daar klagen we niet over want het is eindelijk mooi weer op onze wandelvakantie.
Allebei een bruine toet en een verbrande nek.
Na de douche een biertje en met een gewassen snoet aan tafel. Morgen houden we het echt rustig
Maar dat weet je met ons nooit hé.
Tot morgen voor een nieuwe update en nu oogjes dicht en snaveltjes toe.
De berggeitjes van de Eggalm
Na ontbijt en lunchpakketjes maken zijn we op weg naar de Grüblspitz gegaan.
Heel fijn dat we ’s morgens (tegen betaling) een lunchpakketje mogen maken. Ze brengen dan nog plastic tasjes, een fruitje en een flesje water. De broodjes maken we zelf en er ligt een grote rol met aluminiumfolie.
In Lanersbach hebben we de gondellift (eitjes genaamd) naar de Eggalm genomen. Daar zijn we op weg gegaan naar nieuwe oorden. De Grüblespitz en de Ramsjoch. Die toppen hebben een kruis gekregen van de Middenstand en de Jeugdbeweging.
Het ging gestaag omhoog. Op de aangegeven tijd waren we op de Grüblespitz (2395 m) daar hebben we dan de nodige foto’s gemaakt.
We zagen genoeg toeristen en het was aanschuiven om foto’s te nemen.
Na een beetje uitgerust te zijn, zijn we verder gegaan. Na 420 m stijgen was de stijfheid wat uit de benen en ging het rustig terug naar boven naar de Ramsjoch op 2508 m. Het leek moeilijker dan het was maar we waren toch blij dat weer op een top stonden.
Op de Ramsjoch hebben we onze boterhammetjes en ons fruitje opgegeten.
Toen begon de zware taak naar beneden. Richting Torseen op 2258 m. Het waren een kleine verzameling meren met 1 groot centraal meer dat alle water opving en het verder zette naar beneden. Mooie watervallen, mooie vallei, mooie bergtoppen rondom ons. Het was daar prachtig. Ook hoorden we het gefluit van de Alpenmarmotten.
De alpenmarmot (Marmota marmota) is een knaagdier uit de familie van de eekhoorns (Sciuridae). De wetenschappelijke naam van de soort werd als Mus marmota in 1758 gepubliceerd door Carl Linnaeus.[2] Hij komt oorspronkelijk voor in de Alpen, maar is in meerdere Europese berggebieden uitgezet.
Maar de daling was heel lang. Dat hadden we niet gedacht.
Natuurlijk zijn we met de lift naar boven gegaan, dan 420 meter gestegen tot 2500 m en dan moesten we afdalen naar Lanersbach op 1400 m.
Dat was wel heel erg pittig. We werden er stil van en het verstand ging op 0.
Na 7 u en 45 min wandelen en 17 km te hebben afgelegd kwamen we in Lanersbach terug aan.
We zijn eerst gaan douchen want onze broeken waren nat en vuil en we plakten van het zweet. Maar daar klagen we niet over want het is eindelijk mooi weer op onze wandelvakantie.
Allebei een bruine toet en een verbrande nek.
Na de douche een biertje en met een gewassen snoet aan tafel. Morgen houden we het echt rustig
Maar dat weet je met ons nooit hé.
Tot morgen voor een nieuwe update en nu oogjes dicht en snaveltjes toe.
De berggeitjes van de Eggalm
-
09 September 2018 - 18:22
Particulier :
Wat zijn jullie toch toppertjes xx -
10 September 2018 - 03:27
Linda:
Hallo daar,
Miranda als jij er stil van geworden bent zal het idd zeer pittig geweest zijn. -
10 September 2018 - 04:40
Isabelle:
Jullie doen dat goed maar Miranda hou die knieën de gaten... Nog veel plezier.
-
10 September 2018 - 04:44
Isabelle:
Knie in de gaten dus...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
