Bootje varen.
Door: Miranda
Blijf op de hoogte en volg L & M
19 September 2008 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
vrijdag 12 september
Hoi vriendjes, vriendinnekes en familie,
Ik heb nog niets verteld over het bootje varen op Lake Powell.
Nadat we de boodschappen (eten en drinken) hadden gekocht was het maar een 20 minuten rijden naar de haven. Daar eenmaal uitgestapt was het uitzicht al adembenemend.
Zoals alles hier is het groot, mooi en niet te evenaren. De Grand Canyon was mooi vanuit de auto, parkeerplaatsen en de helicopter. Maar dit beloofde toch ook een dag te worden om niet te vergeten.
We werden met zijn allen in een karretje (en al onze flessen en koelboxen) naar de boot gebracht. Die was toch wel wat groter dan ik had gedacht. Gelukkig heeft Lieven ervaring met bootje varen anders had ik toch wel wat anders gevoeld dan opwinding.
Aggie en ik hadden ons direct helemaal gesetteld op de boot. Lieven en Patje luisterde aandachtig naar alle instructies.
Toen we eenmaal de haven uit waren gevaren kwam het testosterongehalte van de jongens op een hoog peil want we scheurden over het water. Aggie en ik moesten ons goed vasthouden anders waren we zo overboord gehupt.
Toen dat peil eindelijk wat gedaald was, waren we natuurlijk voorbij de afslag van de canyon die we wilden gaan bekijken. Je ziet, dat testosteron niet altijd te hoog moet zijn.
Maar toen we Labyrintcanyon eenmaal gevonden hadden, keken we onze ogen uit. Zo tussen die rotsen varen is een hele belevenis. Het was niet te beschrijven hoe knap dit was. Op foto’s en film hebben we het geprobeerd om vast te leggen.
Op een klein roststrandje hebben we aangelegd om te zwemmen en champagne te drinken.
Dit was natuurlijk het hoogtepunt van de trip. In de zon in een adembenemende omgeving met een lekker drankje in goed gezelschap.
Na het eten en drinken heb ik het stuur overgenomen en de jongens hebben op het voordek van de uitzichten genoten. Aggie verzorgde ons van drinken, ik natuurlijk dietcoke en de jongens witte wijn met ijs.
We heben nog een andere canyon beozocht en daarna was het tijd om terug te gaan naar de haven. Even tanken en de boot controleren en we waren klaar. We hadden voor 100 liter benzine opgevaren = 137 dollar. Tsja zo’n bootje vaart niet op water he.
Napraten bij de pool onder het genot van een gin tonic was een goed eind van weer een zeer mooie dag.
Tot een der dezen want we hebben niet overal verbinding.
Dikke kussen van de fab 4
Hoi vriendjes, vriendinnekes en familie,
Ik heb nog niets verteld over het bootje varen op Lake Powell.
Nadat we de boodschappen (eten en drinken) hadden gekocht was het maar een 20 minuten rijden naar de haven. Daar eenmaal uitgestapt was het uitzicht al adembenemend.
Zoals alles hier is het groot, mooi en niet te evenaren. De Grand Canyon was mooi vanuit de auto, parkeerplaatsen en de helicopter. Maar dit beloofde toch ook een dag te worden om niet te vergeten.
We werden met zijn allen in een karretje (en al onze flessen en koelboxen) naar de boot gebracht. Die was toch wel wat groter dan ik had gedacht. Gelukkig heeft Lieven ervaring met bootje varen anders had ik toch wel wat anders gevoeld dan opwinding.
Aggie en ik hadden ons direct helemaal gesetteld op de boot. Lieven en Patje luisterde aandachtig naar alle instructies.
Toen we eenmaal de haven uit waren gevaren kwam het testosterongehalte van de jongens op een hoog peil want we scheurden over het water. Aggie en ik moesten ons goed vasthouden anders waren we zo overboord gehupt.
Toen dat peil eindelijk wat gedaald was, waren we natuurlijk voorbij de afslag van de canyon die we wilden gaan bekijken. Je ziet, dat testosteron niet altijd te hoog moet zijn.
Maar toen we Labyrintcanyon eenmaal gevonden hadden, keken we onze ogen uit. Zo tussen die rotsen varen is een hele belevenis. Het was niet te beschrijven hoe knap dit was. Op foto’s en film hebben we het geprobeerd om vast te leggen.
Op een klein roststrandje hebben we aangelegd om te zwemmen en champagne te drinken.
Dit was natuurlijk het hoogtepunt van de trip. In de zon in een adembenemende omgeving met een lekker drankje in goed gezelschap.
Na het eten en drinken heb ik het stuur overgenomen en de jongens hebben op het voordek van de uitzichten genoten. Aggie verzorgde ons van drinken, ik natuurlijk dietcoke en de jongens witte wijn met ijs.
We heben nog een andere canyon beozocht en daarna was het tijd om terug te gaan naar de haven. Even tanken en de boot controleren en we waren klaar. We hadden voor 100 liter benzine opgevaren = 137 dollar. Tsja zo’n bootje vaart niet op water he.
Napraten bij de pool onder het genot van een gin tonic was een goed eind van weer een zeer mooie dag.
Tot een der dezen want we hebben niet overal verbinding.
Dikke kussen van de fab 4
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
