een hele volle dag

Vanmorgen weer vroeg uit de veren.
De mannen gingen koken en Anneliese en ik gingen fietsen.
De mannen zouden om half 9 opgehaald worden en wij om 9 uur. Rudi zegt: jullie gids is er al om te gaan fietsen. Wij praten met de gids en die begint over een fietstocht en koken en groenten in de tuin. Maar zeg ik: wij gaan helemaal niet koken, wij gaan fietsen met Sinh onze gids. Nee zegt Phi, jullie gaan met mij fietsen en een beetje koken, hij zwakte het al wat af.
Nu ja, na drie keer gezegd te hebben dat we niet gingen koken toch maar op de fiets gestapt en vertrokken. Een kwartiertje later krijgt Phi telefoon van Sinh dat hij de verkeerde klanten mee heeft. Ja, hij moest met de mannen gaan koken maar hij zag daar 2 vrouwen staan en dacht: die gaan koken. Wij zijn gestopt en hebben gewacht en daar kwam Sinh met onze mannen, van fiets gewisseld en op weg, ieder naar zijn eigen activiteit.
De mannen hebben en hele mooie fietsroute naar een paar eilanden verder genomen. Ze konden kiezen tussen de korte en de lange route. Ze hebben de lange route gekozen en zijn door mooie velden gereden. Na toch wel een uur fietsen zijn ze aangekomen op een soort van boerderij. Daar kregen ze een tuniek aan en een Vietnamees hoofddeksel op en kregen ze rondleiding door de velden waar groenten en kruiden stonden. Daarna zijn ze ontvangen door een kleine kok die ze de schort aanbond en koksmuts opzette. Ze kregen alle ingrediënten om een groenten-scampi-kip pannenkoek te bakken. De rest van de lunch werd gemaakt en ze hebben daar heerlijk gegeten.
Als afsluiter kregen ze een voetbad in een soort van kruidenthee. Dan op de fiets weer terug naar het hotel.
Wij zijn gaan fietsen op het oude gedeelte van het eiland waar Hoi An op ligt. Het vast land en de eilanden van Hoi An zijn verbonden met bruggen. Veel bruggen. Door het land en langs de rijstvelden, die werden nu niet verbouwd want het was rustseizoen in het midden van Vietnam.
Na een poosje zijn we afgestapt en hebben we een toer te voet gedaan door het oude Hoi An. Dit was vroeger de handelsweg van China naar Mekong. Het nieuwe Hoi An (waar ook ons hotel op ligt) is eigenlijk een zandbank die ze hebben opgespoten zodat ze er op konden bouwen.
De oude kant van Hoi An is heel mooi en heeft veel invloeden van Japan, China en natuurlijk Vietnam. Sommige gebouwen zijn een combinatie van de drie.
Het was een hele interessante ochtend en die is geëindigd met een lekkere lunch waarbij we alle ingrediënten kregen om zelf verse loempia’s te rollen in rijstpapier met een lekkere saus.
Toen zijn we teruggefietst naar het hotel om naar My Son te gaan. Dat hadden we eigenlijk gisteren gedaan maar we waren te laat aangekomen.
De hele ochtend had het wat gemiezerd maar nu leek het droog te worden dus op weg met ons busje en de chauffeur Phu.
Op een uurtje rijden van Hoi An vind je My Son, een uniek tempelcomplex uit het Champa-tijdperk. My Son betekent mooie berg en werd verwoest ten tijde van de Vietnamoorlog. Het tempelcomplex is van grote waarde en vormt het erfgoed van een verdwenen beschaving. De bevolking is door de eeuwen heen over heel Azië verspreid geraakt door oorlogen.
My Son was een keizerlijke stad ten tijde van het Champa koninkrijk, dat vanaf de tweede eeuw na Christus het zuiden van Vietnam besloeg. Het tempelcomplex vormde het religieuze en culturele centrum van het koninkrijk, en werd bestuurd door koning Bhadravarman. De tempels moesten de belangrijkste hindoegoden vereren en dan met name hindoegod Shiva. Na de 15de eeuw werd het complex verlaten en raakte het in verval.
My Son staat sinds 1999 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Je kunt er nog zo’n 20 gebouwen bewonderen die zijn gemaakt van de iconische rode bakstenen. Ze doen denken aan de tempels van Angkor. Nergens in Azië vind je deze bouwstijl terug.
Onze gids heeft ons rondgeleid en we kregen bij een tempel nog een Champa dansvoorstelling.
Na de rondleiding weer naar ons hotel. We hebben in de tuin van het hotel aan het water iets gedronken en daarna weer op avontuur om te gaan eten. Weer een heerlijk plaatsje gevonden en voor weinig geld heerlijk gegeten. Ze kunnen er wat van hoor die Vietnamezen. 2 wokpannen en 2 kookpannen en ze koken voor een heel restaurant.
Morgen gaan we met ons privebusje en Sinh onze gids naar Hué. Het schijnt een mooi kustroute te zijn met een mooie pas waar je schitterende foto’s kunt nemen.
Sinh heeft gezegd dat het weer iets beter wordt dus op hoop van zegen voor de foto’s.
Lieve groetjes van ons