Eindelijk mooi weer maar geen gouden speld

Servus lieve wandelvrienden,

Vandaag was een droomdag. Opstaan en de zon scheen al op de bergen, de vogeltjes floten hun hoogste lied en wij waren klaar voor de volgende uitdaging. Op tijd ontbeten en Op tijd vertrokken voor de redding van de gouden speld. We hoopten dat we de auto hoog konden wegzetten..... nee dus. Vanuit het dal op een 1300 meter moesten we naar 2338 meter. Oeps dat was een tegenvaller. Maar ja, wat dan? Dus naar boven hè! Het was zwaar. De Rosslalm was niet open, eenmaal boven was de Latschenalm niet open. Gelukkig hadden we een broodje bij en een hardgekookt ei. Boven op de Isskogel hebben we dan alles opgegeten. We hadden al 10 km gestapt, nu nog 10 naar beneden. Het plan om nog naar de Kreuzjoch te gaan moesten we laten varen want er was deze week te veel sneeuw gevallen.
Dus .... geen gouden speld. Maar toen zei ik tegen papa, we gaan volgend jaar terug en we maken onze wandelpassen van dit jaar en 2 jaar geleden kompleet. 2 jaar geleden misten we een speld en nu dit jaar ook één.
Morgen kompleet relaxed de wandelpassen laten valideren en onze speld ophalen. We gaan naar Penken voor een fijne wandeling en neen Tirolergroestle. Mijn papa ziet er nu al naar uit. En ik ook al haar volgend jaar om alles kompleet te maken en met mijn pappie terug de bergen in te kunnen.

Zij die morgen gaan relaxen groeten U,

Xxxjes