Mezelf tegen gekomen

Ik schrijf dit verhaal 3 dagen na datum. Maar voel het nog steeds. Zo'n spierpijn.
Ik mag toch met enige trots zeggen dat ik menig berg opgewandeld ben.  Miranda en ik deden al 3 trekkingen in de Himalaya. De Langtang, Gokoi Ri, we stonden op 5600 m en heb de Everest met eigen ogen gezien. Dat is geen " Walk in the park" en toch... Ik ben mezelf tegen gekomen.
We zijn dus naar het Ramkhamhaem National park, een uurtje brommeren van ons hotel, daar te voet een bergje op van  1100 meter, en weer terug naar beneden. Doen we toch effe?... Een uur later vertrokken dan voorzien vanwege het regenen van pijpenstelen. Zodra het opgeklaard was zijn we vertrokken, we hebben ons geregistreerd aan de ingang van het park... we zijn de enige toeristen die dag.... 4 km walk zegt de ranger aan de ingang,  3.5 hours. Do you want a tent at the top? We bekijken de ranger met rare ogen en zeggen, noooow ???? 3.5 uur over 4 km + overnachting?  Komen hier alleen Janetten wandelen ofzo? Dus wij nono, we go up, and then back down... De ranger bekijkt zijn collega even en zegt...ok.
Dus wij vertrekken. 4 km wandelen door een dichtbegroeid jungle Één smal pad,  4 km lang, 1088 meter stijgen. Ik heb het door een bevriend ingenieur laten uitrekenen. ;-).. gemiddelde stijging van 16.6% geen platte stukken. Geen ijskraamjes of gezellige terrasjes onderweg...enkel jungle....temperatuur: 34ºC.
Ik zweette letterlijk zoals in een sauna. Ik kon, eenmaal boven, mijn t shirt uitwringen als een dweil. Ik overdrijf niet! Eenmaal boven konden we cola en koekjes kopen. Zo kwam onze suikerspiegel snel terug op pijl. Half uurtje gerust en genoten van t adembenemende uitzicht over de Suko vallei. So far so good, we waren snel gerecupereerd.
Nu terug naar beneden. De thaise man die boven het winkeltje / camping uitbaten maakte snel twee stokken voor ons, en zo begonnen aan de afdaling. Afdalen bij zo'n steile helling ( daling ;-)) is echt geen lachertje. Je moet de ganse tijd zeer goed uitkijken waar je je voeten zet, op welke rots, op welke wortel, uitkijken dat je niet uitglijd. God was dat een beproevingen op mijn dij en kuitspieren. Halverwege was ik kapot, ik begon te rillen als een rietje. Miranda (die ondertussen halve marathons loopt en veel minder last heeft) sprak me moed in en nam de rugzak over. Man wat ben ik mezelf daar tegengekomen op die berg..... en muggen!!!!! we staan helemaal onder, ik bedoel dus 5 beten per 10 cm2? Neen ik overdrijf niet, heb de fotos om het te bewijzen.
Zover de klaagzang, de natuur was prachtig, vele prachtige vlinders, het geluid van enkel de vogels en de dieren, de woeste natuur, het groen, echt regenwoud, lianen en reuzen bomen. En verscheidene insecten, mieren, termieten, reuze duidendpoten, zelf schorpioenen...Dus neen, ik had het voor geen goud van de wereld willen missen.