Swayambunath, Durbar Square en Kumari

Zondag
Vandaag eens heel goed ontbeten in een speciaal restaurantje.
Na het ontbijt onze souvenirs gekocht en de koffers gepakt. Vanavond laat vliegen we naar Vietnam waar we morgen 10 uur plaatselijke tijd aankomen. Het is niet zo lang vliegen maar we maken een tussenstop in Kuala Lumpur Maleisië.
Na alle organisatie en afscheid nemen van de hoteleigenaar zijn we te voet naar Swayambunath gewandeld. Even verstand op nul en oren dicht. Ook oversteken moet je even doen!! Overal zijn toeters en bellen, koeien en op elke steen van het “voetpad” ligt een hond of twee. Brommers, auto’s, voetgangers het is niet te doen.
Maar de moeite waard want het lokale leven van Kathmandu moet je beleven en opsnuiven. Geuren en kleuren overal waar je kijkt.
Swayambhunath is een oude religieuze architectuur bovenop een heuvel in de Kathmandu-vallei , ten westen van de stad Kathmandu . De Tibetaanse naam voor de site betekent 'Sublime Trees voor de vele soorten bomen op de heuvel. Voor de boeddhistische Newars neemt Swayambhunath een centrale positie in en is het waarschijnlijk de heiligste van boeddhistische pelgrimsoorden . Voor Tibetanen en volgelingen van het Tibetaans Boeddhisme , is het de tweede voor Boudha .
Het complex bestaat uit een stoepa , een verscheidenheid aan heiligdommen en tempels, sommige dateren uit de Licchavi-periode. Een Tibetaans klooster , museum en bibliotheek zijn recentere toevoegingen. Op de stupa zijn Boeddha's ogen en wenkbrauwen geverfd. Tussen de ogen is de nummer één (in het Devanagari-schrift) geschilderd in de vorm van een neus. Er zijn ook winkels, restaurants en hostels. De site heeft twee toegangspunten: een lange trap (van 1000 treden) die rechtstreeks naar het belangrijkste platform van de tempel leidt, die van de top van de heuvel naar het oosten loopt; en een autoweg rond de heuvel vanuit het zuiden naar de zuidwestelijke ingang. De eerste aanblik die je ziet op de top van de trap is de Vajra .
Achter deze Vajra was de grote, ronde, witte koepel van de stoepa, en aan de bovenkant waar twee gigantische Boeddha-ogen verstandig uitkeken over de vredige vallei die net begon te leven. Een groot deel van de iconografie van Swayambhunath komt uit de Vajrayana- traditie van het Newar-boeddhisme . Het complex is echter ook een belangrijke site voor boeddhisten van vele scholen en wordt ook vereerd door hindoes.
We hebben daar op een dakterras iets gedronken en rustig gezeten tussen alle opbouwwerken. Swayambunath is erg getroffen tijdens de aardbeving en dus in volle opbouw. Gelukkig dat het allemaal UNESCO erfgoed is en dat alle gebouwen goed gedocumenteerd zijn. Zo wordt de opbouw zo getrouw mogelijk gemaakt.
Na wat gerust te hebben zijn we weer de drukte in gegaan om naar Durbar Square te wandelen.
Het Durbar-plein van Kathmandu is een plein met een paleis in het Nepalese Kathmandu. Rond het paleis werden door de Newah indrukwekkende voorbeelden van architectuur en kunst gebouwd. Het paleis bevond zich eerst aan het Dattaraya-plein en werd pas later op de huidige locatie opgetrokken. Op het Durbar-plein vindt men naast het paleis gebruikt door de Malla- en Shah-dynastiën, ook de Vishnu-tempel, de Indrapur-tempel, de Shiva-Parvati-tempel, de Taleju-tempel, de Degutale-tempel en de Bhagwati-tempel.
Het Durbar-plein wordt ook wel het Hanuman Dhoka Durbar-plein genoemd, waarbij de naam refereert aan het beeld van de aap Hanoeman van Ram, een beeld dat zich aan de ingang van het paleis bevindt.
Het plein met het oude paleis en de tempels leed zware schade bij de aardbeving in Nepal van 25 april 2015.
We hebben alles geprobeerd om te bekijken maar het was met de hele heropbouw moeilijk om ons te kunnen oriënteren.
Wat wel direct vonden was het huis van de Kumari, de levende godin.
Trishna Shakya werd in 2017 als nieuwe Kumari aangesteld. Tijdens de ceremonie wordt ze van haar huis weggehaald om in een paleis te wonen in Durbar Square, waar ze opgevoed zal worden door speciale verzorgers.
Shakya werd geselecteerd uit vier andere kandidaten. Ze zal haar plaats innemen nadat we alle rituelen en gebeden hebben afgerond.
Eens ze Kumari is mag ze slechts 13 maal per jaar haar huis verlaten voor speciale gelegenheden. Dan wordt ze rondgedragen door Kathmandu in een speciale outfit, en met veel make-up.
Het meisje wordt gezien als de belichaming van godin Taleju, en ze wordt buitenshuis rondgedragen omdat haar voeten de grond niet mogen aanraken. De traditie van Newar mengt elementen van het hindoeïsme en het boeddhisme.
Niet iedereen kan Kumari worden. Shakya is, net als haar voorgangers, afkomstig uit de inheemse gemeenschap van Newar. Ze moet 'een onbevlekt lichaam hebben, een borst als een leeuw en dijen als een hert'. Daarnaast mag ze ook niet huilen bij het aanzicht van een buffel die geslacht wordt.
Het is wat hé voor een drie jarige. Dus zodra dat het kind bloedt (door verwonding of menstruatie) is het gedaan en wordt er een andere gekozen. De familie wordt levenslang onderhouden door de overheid. Elke koningsstad heeft een Kumari maar die van Kathmandu is de belangrijkste.
Na onze honger en dorst gestild te hebben op weer een dakterras zijn we naar ons hotel teruggelopen.
We gaan nu eten en ons klaarmaken voor de nachtvlucht.
Tot morgen voor weer nieuwe avonturen vanuit Vietnam.
Groetjes van ons