Gesplitst

Gesplitst. Maandag 26-10

Tsja, de mannen en Hilde waren op maandag heel vroeg opgestaan om te gaan raften.
Annelies en ik zijn opgestaan om onze mannen naar de bus te brengen en afscheid te nemen. Reinhilde was ook al wakker en was dus ook maar mee gegaan. Ik heb nog uitgebreid Walter bedankt voor de aperitief van de avond ervoor. (Hij had die aan iedereen getracteerd voor zijn verjaardag. Drankjes en hapjes die uitgekozen waren door Reinhilde met een beetje hulp van Lieven. Het was erg veel en de ergste honger was gestild.)

Na het uitzwaaien van de jongens en Hilde zijn we met drie gaan ontbijten in The Hungry Eye.
Het was een zeer uitgebreid ontbijtbuffet en we zijn maar aangeschoven.
Na het ontbijt zijn Annelies en ik wat winkeltjes gaan bekijken en hebben we de plaatselijke bus genomen naar de binnenstad buiten het toeristisch centrum. Dat was een hele belevenis. Er waren geen witten op de bus dus we hadden heel wat bekijks.
We kwamen aan in het midden van Pokhara (zie het als het midden van Antwerpen in het klein). Er was een drukte van jewelste met auto's, bussen en brommers.
We zijn naar het plaatselijke shoppingcenter gegaan. Dat was heel leuk. Overal winkeltjes met ongeveer hetzelfde erin. Je kon er alles kopen. De paspoppen waren grote witten poppen die er erg Europees uitzagen. De kleding die ze aan hadden was veel te groot voor de gemiddelde Nepalees.

We hadden het daar na een uurtje wel gezien en we zijn in het Liberty cafe iets gaan drinken. We kregen daar geen biertje (misschien omdat we alleen waren zonder man, misschien omdat ze het niet hadden en dit niet durfden te vertellen). We hebben dan hot lemon en groenten hapjes (pakauda's) besteld. Daarna zijn we met de bus terug gegaan naar het toeristisch centrum. Ik wilde opstaan voor een mama die een kindje op haar arm had. Ik moest blijven zitten en ze zette het kind op mijn schoot dat prompt in slaap viel.
Het was een stuk rustiger in het toeristisch centrum. We zijn even Sabine gaan opzoeken. Zij raadde ons aan om een massage te nemen in de buitenwijk van Pokhara. Laxman is een goede vriend van Sabine en heeft een lodge in de heuvels. Het heet The Hidden Paradise. Annelies en ik waren direct verkocht en Sabine heeft voor de volgende dag onze massages geboekt.

Het was inmiddels apero-time en we zijn met 5 lekker gaan aperitieven aan het water.
We kwamen overeen dat we in The Moondance zouden gaan eten. Het werd een zeer geslaagde avond.
Het eten was fantastisch en de sfeer zeer goed.
Op weg naar huis kochten we nog een slaapmutsje voor op de kamer. Terwijl Annelies onze booze inkocht wilde ik graag op de foto met een koe. Deze koe was schoon en zat niet onder de modder. Ook zijn vacht was mooi van kleur. Ilse wilde dit wel filmen. Ik stapte op de koe af om haar te strelen. Zij wilde duidelijk niet gestoort worden en gaf me een kopstoot tegen mijn been. Even schrok ik maar omdat het niet pijn deed begon ik erom te lachen. Tsja ook koeien hebben een eigen wil he.
(Ik zou de volgende dagen met 4 grote blauwe plekken op mijn been rondlopen, eigen schuld dikke bult).
Op de kamer hebben annelies en ik nog een kleine pyamaparty gehouden en probeerden we foto's van ons 2 te nemen. Na take 35 zijn we gierend van de lach mee opgehouden en zijn we moe maar voldaan in ons bedje gekropen. Ik was die ochtend naar de kamer van Annelies verhuisd.

De volgende ochtend (dinsdag27-10) hebben we lekker ontbeten.
(Dat kost hier dus allemaal 2 keer niks he. Ontbijt kost tussen de 2 en 3 euro voor gebakken eieren, 2 toast, groentjes, boter en jam en koffie. Middag en avondeten kost tussen de 2 en 4 euro. Dan heb je je buikje vol hoor. Drank is duur. 1 liter water kost 15 cent maar bier en cocktails kost in vergelijk met het eten meer. 1 fles bier van 650 ml kost tussen 2 en 3 euro, gin-tonic kost 2 euro en vodka-orange kost iets meer als je vers fruitsap wilt.)
Na het ontbijt zijn Annelies en de wandeling gaan maken naar het punt waar wij met Laxman hadden afgesproken voor onze massage. Het was een hele mooie wandeling langs het meer. We hebben niet lang moeten wachten in het theehuis. We werden naar The Hidden Paradise gebracht. Het was heel erg hidden want wij hadden dat waarschijnlijk nooit gevonden. We werden verwelkomt met thee. Buiten speelden Cavia's die vrij rond liepen. Het mannetje zat apart in een kooi omdat mammiecavia kleintjes had. Terwijl Laxman aan de massage met Annelies begon zat ik heerlijk in de jungle in de zon een boekje te lezen. Na een uur was hij daarmee klaar en nam hij een break.
Die break duurde niet lang en het was mijn beurt. Ayurvedicmassage is dus heerlijk. Van top tot teen werd alles losgemaakt en alles was ontspannen toen hij klaar was.
Ik weet zeker dat ik dit in KTM nog maals laat doen als ik terug kom van trekking.

Maar het werd al laat en we moesten terug naar de anderen. Er was afgesproken dat we bij Sabine zouden eten; Dal Bhat. Wij zouden voor de apero zorgen. Sabine en Ram drinken graag een glaasje rode wijn. We hadden alles ingekocht en naar de kamer gebracht. WE moesten nog naar de bank want we moesten onze trekking betalen aan Sabine. Dat was even stressen want er waren veel banken die geen connecties hadden met Europese banken dus daar konden wij met onze Europese bankrekening geen geld halen. De bank waar we dat wel konden was dicht om 16 uur. Dus pinnen maar. Je kon 16000 roepies in 1 keer afhalen. 100 roepi is 1 euro (ongeveer). We hadden er 78000 nodig dus dit was wel een gedoe.
Na een half uur met zijn 2 in zo'n warm kotje hadden we wat we moesten hebben. Dit zijn we dan direct maar gaan afgeven voor we de anderen gingen zoeken. We vonden die niet direct en het was nog te vroeg om naar Sabine te gaan dus hebben we een mooi plekje opgezocht waar we iets gedronken hebben. Elke dag valt zo'n paar uur de stroom uit. Dat is in KTM zo, in Pokhara en eigenlijk overal. Dan springt overal de generators op en zit je precies tussen stoomtreinen.

Het etentje bij Sabine was zeer geslaagd, het eten was lekker en de sfeer superhartelijk. De opbrengst van dit etentje ging naar haar project in Sarangkot. Hier komt Ram vandaan. Zij hebben daar een schooltje opgericht en lenen geld aan de plaatselijke bevolking om een buffel te kopen. Een buffel geeft melk waar je dan weer veel producten van kunt maken en die kan verkopen. Een heel klein deeltje gin gdeze avond ook naar de meisjes die gekookt hadden en die het eten opdienden.
Het was voor ons het laatste avondmaal met de girls hier in Nepal en we hadden de avond niet beter kunnen afsluiten.
Annelies en ik zouden de volgende dag met de bus naar Chitwan gaan. Dit is een nationaal park waar je in het wild neushoorns, bijzondere vogels en krokodillen kunt zien. Je kunt er op de rug van een olifant door het park wandelen.
De rafters zouden met de bus naar Pokhara terug keren en onze jongens zouden met een taxi naar chitwan gebracht worden.
Dit is een verhaal voor de volgende keer.

Dus dikke knuffels van ons en we hopen dat met jullie daar alles goed gaat.
Miranda en Lieven, Rudi en Annelies