Geen saaie dagen

Selama,

Ik dacht dat we 2 saaie dagen gingen krijgen maar dat was echt niet zo.

We hebben wel 2 dagen in de auto gezeten maar er was genoeg te zien onderweg.

Ten eerste konden we uitslapen [e-1f600] we hoefden pas om 9.30 te vertrekken. Yeuh...

Picknick mee, genoeg water, koekjes en banaantje. Ons rantsoen voor onderweg.

Kiki, onze chauffeur, is een leuke man met heel veel weetjes. Hij vertelt veel en stopt wanneer hij denkt dat we mooie foto's kunnen maken.

Op maandag hebben we veel marktjes gezien. Mensen zijn in hun mooiste kleding uitgedost. Ze verkopen hun groenten, fruit en zelfs houtskool. Die houtskool maken ze zelf als aanvulling op de groenten en fruit die zij verbouwen. Ze graven een put, steken daar hout in en branden dat, daarna gooien ze het gat dicht en laten dat 1 week in de grond. Dan steken ze dit in zakken en brengen dit, meestal te voet, naar de markt. Als ze hun waren verkocht hebben, kopen ze voor 1 week hun benodigdheden.

De markt is ook een uitgelezen plaats om een partner te zoeken. Meisjes trouwen als ze ongeveer 13 zijn. Daarvoor hoeven ze niet te tekenen. Ze krijgen gemiddeld 8 kinderen. Dat is dan hun pensioen. Als het koppel uiteen wilt gaan doen ze dat zonder weer iets op papier te zetten. Zo gaat het er alleen aan toe op het platteland. In de steden is er wel zo iets als een burgerlijke trouw.

Op het platteland moeten de mensen heel hard werken, op de rijstvelden, groentenvelden en bakstenen maken.

Ze zijn overal tegelijk mee bezig. Hun huizen zijn van hout en riet. Met hier en daar een bakstenen gebouwtje. Soms smeren ze de bakstenen dicht met een soort leem. In de steden zie je meer bakstenen huizen en die zijn dan ook wat versiert met bloempotten.

We zijn ook langs wegenwerken gekomen die de gaten in de weg dichten. Grote vaten met asfalt die op een vuur staan. Het deksel gaat van de vaten als het asfalt kookt. En dit alles zonder helm en op teenslippers. Geen veiligheidsschoenen of niks.

Lassen, metaal slijpen zonder een bril en op teenslippers. Je kunt je het hier niet voorstellen. Natuurlijk hebben we hier volop foto's van gemaakt.

Het meest harde werk, maar wat wel wat opbrengt, is een goudmijn. Daar staan hele families op rotsen te kloppen. Deze rotsen zijn zeer hard maar bevatten goudgruis. Dit gruis wordt door een zeef gehaald en gewassen in de rivier. Het dorp er rond ziet er iets welvarender uit.

Vlakbij Antsirabe kregen we nog het uitzicht op een prachtige waterval met de rijstvelden er rond.

De overgang van de Sekalava tribe naar de Merina tribe.

Sekalava houden hun dieren buiten, Merina houden hun dieren zoals kippen, eenden en ganzen binnen op het gelijkvloers. De menselijke bewoners slapen boven [e-1f609].

In Antsirabe hebben we heerlijk geluncht in een heel toeristisch restaurant. We zijn advies van onze chauffeur afgegaan.

Je kan hier wel op eigen houtje rondlopen maar je wordt constant aangesproken om iets te kopen.

Morgen vertrekken we naar het volgende nationaal park Ranomafana.

Lieven zal proberen wat foto’s bij de posts te zetten. Laat het weten als dat gelukt is.

Veloma en tot de volgende internet verbinding [e-1f609][e-1f618]